Donderdag 12 maart '2020
Vandaag kwamen wij thuis en wisten we dat er geen tijd was voor ontspanning. We maakte snel eten en aten de eiersalade van gisteren op, ik at erna nog een geroosterde boterham met pindakaas en hierna was het tijd om te gaan werken voor een schoolopdracht.
Gelukkig hadden wij leuke vooruitzichten want deze avond gaan wij pizza eten! Dat hebben wij verdiend want het is bijna weekend.
Voordat wij konden beginnen aan de schoolopdrachten, besloten wij toch om het vtm nieuws mee te volgen inzake van het virus. We namen allemaal contact op met onze familie en vroegen voor dagelijkse updates. De overheid heeft nu beslist om alle restaurant te sluiten, ik heb vakantiewerk in een restaurant dus ik stuurde direct mijn bazen. Ik verwacht binnenkort bezoek van hen want nu hebben ze toch vakantie ;). Zoals jullie kunnen lezen probeer ik het nieuws vanuit België wat luchtiger op te nemen want het is allemaal serieus maar ik doe mijn best om het mij niet te veel aan te trekken anders worden het slapeloze en onrustige dagen en nachten. Wij zijn nu terug volledig upgedate over de situatie uit België, we stuurde nog snel onze ouders en konden hierna hert nieuws even loslaten.
We gingen aan de slag en knalde onze opdracht af! Tegen 19 uur waren we klaar met een tevreden gevoel, stuurde wij de opdracht in en kleedde wij ons snel om want we hadden honger.
Wij zijn pizza gaan eten bij ons in de buurt, dit heet ‘Urataka center’. Hierbij werden wij direct verrast door hoeveelheid volk, het is namelijk een zeer populaire zaak bij de lokale mensen. Wij bestelde een grote en kleine pizza margarita en kregen een gratis cola erbij. We begonnen gezellig te kletsen over onze dag maar werden aangenaam verrast door muzikanten. Er waren 4 mensen die begonnen te zingen en op instrumenten begonnen te spelen, dit was een heerlijk gevoel! De sfeer zat er snel in en ook wij konden ons niet meer langer bedwingen, we zongen uit volle borst mee en leerde Papiaments woorden bij! De pizza was heerlijk en de sfeer was top! De lokale mensen zijn ook super vriendelijk en vroegen ook aan ons als wij amuseerde door de muziek!
Het gevoel van one happy island was terug gekeerd en we hadden een super gezellige en sfeer volle avond erop zitten! Helaas waren we later thuis gekeerd als verwacht maar we vielen al snel in slaap.
Vrijdag 13 maart 2020'
Corona virus nieuws…
Na school zijn wij direct vertrokken naar de winkel, wij kregen namelijk de tip van leerkrachten vanuit de PXL en vanuit onze stageschool om een voorraadje te gaan inslaan voor het geval dat het corona virus toch zou uitbreken op het eiland Aruba. De superfood winkel was op dat moment de winkel waar naar wij naartoe gingen omdat wij hier alles vinden.
Het was erg druk in de winkel maar we bleven positieve hoop hadden en lachten soms zelf met bepaalde zaken. Zo was het wc-papier na ons uitverkocht. We gingen hierna naar huis en aten wat lekkers tussen onze verse broodjes.
Hierna sloeg de sfeer om in het huisje, we wilden juist gaan beginnen aan onze schooltaken toen wij een bericht kregen van onze huisbaas (Jerry). Hij vroeg als hij even langs mocht komen, we lieten hem binnen en hij viel met deur in huis. Het corona virus is nu ook uitgebroken in Aruba. Het nieuws viel als een bom binnen, we hadden dit nieuws natuurlijk ergens verwacht maar het werd mij al snel pijnlijk duidelijk dat dit betekende mijn ouders hoogst waarschijnlijk niet op bezoek zullen kunnen komen. Ik begon direct te wenen want dit is een pijnlijk en oneerlijk moment. Ik kon direct rekenen op de nodige knuffels en steun van Larissa en Jana. Nogmaals jullie zijn de beste!
Hierna deelde Jerry ons ook mee dat de school volgende week gesloten zal worden en dat alle lokalen evenementen tot eind maart afgelast zullen worden, ik vind dit zeer zuur want volgende week is het namelijk feest op Aruba, het is da nationale feestdag. Jerry vertelde ons ook voorzichtig dat vanaf zondag 15 maart de luchthaven gesloten zal worden tot en met 31 maart 2020. We zaten dus met ons handen in ons haar want dit zeer veel harde en pijnlijke klappen die we moesten verwerken.
Ik begon natuurlijk direct mijn mama te bellen en kon dankzij haar terug lachen na een tijdje, ze is positief ingesteld en beloofde mij dat ze mij samen met papa komt bezoeken vanaf het moment dat de luchthaven weer wordt opengesteld. Ze maakte ons alle drie terug aan het lachen en vertelde ons dat wij het positief moeten bekijken. Want wij hebben nu gewoon een weekje extra vakantie.
We gaan het dus allemaal proberen positief te zien, we gaan onze maatregelen treffen en vanaf morgen gewoon genieten van de zon.
Hopelijk kan ik jullie vanaf zaterdag wat vrolijker nieuws meedelen.
Zaterdag 14 maart 2020'
We begonnen de dag goed en positief en gingen ontbijten in een bakkerij. Eindelijk hadden we iets lokaal gevonden en we keken hier dan ook enorm naar uit. De bakkerij “bright bakery” was erg gezellig ingericht en alles zag er zo lekker en vers uit!
We besloten om eerst wat kleine typische Arubaanse hapjes te nemen: we hadden een bladerdeeg gebak gevuld met kaas en spek, hadden kaas balletjes en een kip kroket. Hierna bestelde wij een broodje met geroosterde kip, dit broodje was helaas een tegenvaller maar gelukkig had ik een goede ijskoffie besteld. In Aruba is “dulce de leche” zeer populair, ik besloot dus een koffie te nemen met deze smaak en waauw! Ik snap de hype!
Na het goede ontbijt hadden we terug goede moed gevonden en gingen wij naar een strand! Wij besloten om naar divi beach te gaan en waren direct aangenaam verrast van het prachtige strand en de koraalkleurige zee! We legde onze handdoeken neer en liepen de zee in, we hadden er deze keer eens aan gedacht om onze zwemband mee te nemen en al snel zaten wij alle drie vast geklungeld aan de zwemband. Hierna was het tijd om te zonnen, ik lees enorm graag en had van mijn ouders een paar boekjes meegekregen. Jana wilde ook lezen en Larissa luisterde terwijl naar muziek. Alles was perfect tot dat Jana opeens in Larissa haar nek sprong van de schrik, ik werd opgeschrikt door Jana en door een beest dat snel richting mij liep… Er was een krab die graag mee wilde komen zonnen met ons. Ondertussen hadden wij de slappe lach en had heel het strand kennis met ons gemaakt ;). Vanaf nu hebben we dus ook onze krabben schrik overwonnen. Na veel te zwemmen in de zee, te lachen en te genieten van het eiland besloten wij om iets te gaan drinken in de bar!
Raar maar waar, maar het was weer happy hour! We bestelde een “sex on the beach” cocktail en genoten van het uitzicht, we babbelde wat en voor wij het wisten zagen wij een prachtige zon ondergang! We gaven elkaar moed en geloofde dat alles goed ging komen!
Het was een prachtige strand dag! De zaterdag was dus positief geworden, hopelijk blijft dit zo… (duim maar mee met ons).
Zondag 15 maart 2020'
Zondag werden wij rustig en vrij zorgeloos wakker, ik besloot om te gaan skypen met mijn familie en toen zag ik allemaal berichten binnen komen vanuit de PXL. Ook zag ik Larissa haar gezicht betrekken, ik liep naar binnen en vroeg voor een update. Het komt erop neer dat PXL ons aanraadde om terug te keren naar België, dit omdat ze niet veel informatie hebben terzake van het corona virus. Onze ouders besliste echter om ons in Aruba te laten want eerlijk is eerlijk. In Aruba zijn nog maar 2 besmettingen en zijn wij dus veiliger hier dan in België. We namen kort erna contact op met Mevrouw Joosten en ook zei deelde mee dat we veilig zaten, ze kon natuurlijk geen beslissing voor ons maken maar tot nu toe zag het er naar uit dat wij gewoon gingen blijven in Aruba.
We gingen het dus van dag tot dag bekijken, en alles zag er nog altijd positief uit. Hierna was het tijd voor de was, we hadden veel was en konden deze klus dus niet meer langer uitstellen. Hierna gingen wij naar een strand om te genieten van de dag en de namiddag ook hadden wij een kriekje meegenomen en deze wilde wij openen tijdens het kijken naar de zonsondergang.
Wij ontdekte een gezellig plaatsje, opende de kriek en genoten van elkaars gezelschap. We besloten ook vrij spontaan dat wij wilde gaan uit eten. Wij gingen uit eten in Moomba beach bar, hier zijn wij al eens eerder geweest en het eten was zo heerlijk. Wij gingen naar huis en kleedje ons om.
Eens aangekomen in het restaurant bestelde wij een cocktail en was onze grootste zorg gewoon ,dat wij niet wisten wat we wilde eten. We bestelde ons eten en het was heerlijk! Op de achtergrond was de dj muziek aan het spelen en de sfeer zat erin! We besloten om even mee te gaan dansen en genoten van een zorgeloze avond!
Maandag 16 maart 2020'
Op maandag sloeg de sfeer snel om, terwijl we zondag avond nog na genoten thuis van de leuke en sfeervolle avond en pas vrij laat in ons bed lagen werd ik maandag ochtend wakker gebeld door mijn mama. Voor ik vertrok op buitenlandse stage hadden wij afgesproken dat wij enkel en alleen onverwachts gingen bellen als er een noodgeval was… het was dus zover onze wereld stortte in.
Mama belde mij met slecht nieuws, terwijl kreeg ik vele andere meldingen binnen via mijn gsm vanuit de hogeschool PXL en mijn zus. De nacht van zondag op maandag had buitenlandse zaken beslist dat iedereen die in het buitenland zat, moest (indien mogelijk) terug keren naar België, dit omdat er zoveel onzekerheid is omrent het corona virus en iedereen ongerust aan het worden is, want wanneer zal het luchtverkeer gaan sluiten? Mijn mama deelde mee dat we dus moesten gaan omboeken, met veel tranen maakte ik Jana en Larissa wakker en melde ik hen dit verschrikkelijke nieuws. We belde opnieuw onze ouders, lieten veel tranen en besloten om, om te gaan boeken. Want er werd voor ons beslist, onze veiligheid ging nu door. We besloten in samenspraak om,om te boeken naar zondag 22 maart. We hadden dus nog een week de tijd om te genieten van dit prachtige eiland.
Na de nodige tranen, boosheid en zoveel andere niet beschrijfbare emoties besloten wij om toch nog iets te gaan maken van de dag! We gingen weer naar de bakkerij, namen weer lekkere hapjes en iedereen naam een ijskoffie! Hierna maakte wij de grootste plannen, wij besloten spontaan om een Aruba tatoeage te laten zetten. We gingen dus naar palm beach en boekte ons afspraak van de tattoo om naar een vroegere datum. Omdat we toch in palm beach waren besloten we om even iets te gaan drinken, we namen een verfrissend drankje en hierna gingen wij op avontuur.
Aangezien we terug moesten hadden wij nog een missie! Het hotel van mijn ouders binnen geraken en foto’s nemen. Zo hadden mijn ouders en wij toch het gevoel dat we samen er zijn geweest, deze missie was niet zo simpel en we hebben veel blikken moeten vermijden maar het is gelukt :p. Hierna zagen wij een leuke foto optie, wij gingen de straat af en vroegen aan mensen als ze een foto wilde nemen van ons drie terwijl op een Aruba beeld zaten! De foto zorgde voor extra herinneringen maar ook ontdekte wij maandag al dat palm beach eigenaardig leeg was, vele toeristen zijn al vertrokken en dat ging alleen maar toenemen deze week.
Dinsdag 17 maart 2020'
Dinsdag was het een hele speciale dag, wij gingen namelijk surf les volgen! We stonden al vrij vroeg en stuurde naar iedereen dat als er iets dringend was ze ons mochten bellen maar dat wij vandaag ging proberen te genieten van de dag zonder te veel zorgen.
Wij spraken af op het strand en er waren zeer goede golven die dag, de persoon die ons surfles ging geven heette Dennis. Hij is een man die geboren en getogen is op Aruba en hij gaf ons direct een goed gevoel. Hij gaf kort de instructies en voor wij het goed en wel besefte gingen wij de zee in samen met onze surfplank. Wij kregen de andere instructies in de zee en opeens was het zo ver.. daar was de eerste golf. Dennis vertelde mij dat ik mocht beginnen omdat ik tijdens het oefenen een goede positie had en hij was er zeker van dat dit goed ging verlopen, natuurlijk voelde ik mijn zelfvertrouwen groeien maar toch had ik de nodige zenuwen. Met de extra aanmoedigingen ging ik ervoor, ik werd afgeduwd en ik stond recht op het surfbord en waauw dit gevoel! De adrenalinekick die je krijgt, het uitzicht dat je ziet en de rust die je voelt in je hoofd zijn onbeschrijfelijk. Hierna gingen Larissa en Jana er ook voor en ook zei vielen niet! Dennis was onder de indruk en we kregen nog meer complimenten, 2 uur later hadden wij dorst, waren we moe en voelde ik mijn spierpijn al toenemen. De les zat erop en wij kregen een verfrissend drankje, we babbelende nog wat na en bedankte Dennis!
Hierna was het tijd om iets te gaan eten, want we hadden alle drie honger! We besloten om iets te gaan eten bij de befaamde “California Lighthouse. De Vuurtoren California is gelegen op een plateau in het noordwestelijke puntje van het eiland Aruba. Het complex bestaat uit een vuurtoren met belendende vuurtorenwachterswoning. Het is sinds 2006 een publiekelijk monument. Het restaurant was echter gesloten maar er was gelukkig een hotdog kraam, tijdens het eten kreeg ik opeens pijn in mijn benen en ontdekte ik hoe hard wij alle drie verbrand waren door het surfen (gelukkig wordt dit bruin) maar het voelde toch niet zo goed. Hierna gingen wij de toren in en genoten wij boven van het uitzicht. Wij konden 65% van eiland waarnemen en het uitzicht was dan ook prachtig!
Voor wij het wisten zat de leuke dag er bijna op, want we hadden nog iets spannend! We wilde namelijk gaan uit eten en hierna gingen wij onze tattoeage laten zetten SPANNEND! Het uit gaan eten bleek niet meer zo gemakkelijk want ook het eiland Aruba besloot om maatregelen te nemen rond het corona virus. Er werd een avond klok ingezet op het einde van deze week maar de restaurant die nu nog open waren moesten de deuren om 21 uur sluiten. Het was dus een hele opgave om een open restaurant te vinden maar gelukkig vonden wij er nog een paar! Wij namen een goede cocktail tegen de zenuwen en om 20 uur was het zo ver, wij gingen onze tattoeage laten zetten.
Ik besloot om voor een golfje te gaan dit met aandenken aan aruba, op het einde is een puntje gezet dit staat voor mij als betekenis dat niemand mij deze herriningen nog kan afnemen maar ook voor een nieuw begin van mijn leven. Ik ben namelijk rijker geworden als persoon, heb zoveel nieuwe herrineringen ben gegroeid en heb nieuwe talenten van mijn eigen ontdekt. Aruba heeft mij dus laten groeien en open bloeien als persoon! De tattoege is gezet op mijn ribben en ik moet je zeggen, dit deed niet goed. Ik heb het overleefd maar heb de nodige gekke gezichten getrokken.
Woensdag 18 maart 2020'
Ook op woensdag hadden wij super leuke vooruit zichten en ik denk dat dit ook mijn nummer 1 was op mijn bucketlist!Wij gingen naar flamingo eiland. Dit is eiland wat bezit is van het “Renaissance Aruba Resort & Casino” dit is een hotel keten maar je kan ook binnen geraken via een dag pas. De dag passen kosten 125 euro per persoon maar er zit een drankje en eten in per persoon. Het klinkt misschien wat duur maar het is het geld waart! Normaal word je met een boot opgehaald in het midden van een shoppingsmal, maar omwille van het virus werden wij woensdag opgehaald aan de haven. We namen een speedboot en vertrokken richting het eiland, toen we dichterbij naderde leek het wel alsof wij aankwamen in een droom. Het eiland was zo mooi en magisch en wij gingen direct op pad! Je hebt twee delen in het eiland. 1 deel is kindvriendelijk en heb je een minder diepe zee waar je vooral leguanen kunt spotten maar ook vind je hier een restaurant en de spa terug, het 2de deel van het eiland is het flamingo gedeelte hier lopen 6 flamingo’s los en vrij rond. Je kan eten voor ze kopen, iets gaan drinken aan de barretjes en je kan zelfs gratis een ligstoel krijgen.
Wij moesten elkaar om de 5 minuten knijpen wat het leek op een grote droom, als middageten namen wij een pizza en een goede cocktail, rond 17 uur vertrokken wij richting de stad terug. Het was een prachtige en magische dag die ons goed heeft gedaan.
Het is een grote aanrader voor iedereen en het deed ons goed want we konden even volledig ont stressen.
Donderdag 19 maart 2020'
Donderdag besloten wij om nog eenmaal te gaan snorkelen in de zee, we hadden hiervoor een speciaal snorkel strand uitgekozen genaamd “tres trapi”. Het was een prachtig strand en we sprongen direct in de zee, we gingen zwemmen en afkoelen en begonnen aan onze snorkeltocht. Voor ik goed en wel besefte waren wij al diep in de zee maar de vissen spotten was zo magisch!
Opeens spotte ik iets groot en rond in de zee, ik kon mijn ogen niet geloven want ik had mijn eerste schildpad gespot in de zee. Ik riep snel naar Larissa en Jana, en voor wij het wisten zagen wij een 2de schildpad.
We gingen terug liggen op onze strand handdoeken en moesten bekomen van deze geweldige ervaring, het was ook 30 graden die dag en het was gevaarlijk om recht in de zon te blijven. We besloten dus om thuis even te gaan eten, drinken te gaan halen en zo kon ik de go pro meenemen om de schilpadden te filmen.
De filmpjes van de go pro volgen nog, wanneer ik thuis ben zal ik deze op mijn blog plaatsen. We bleven heel de avond op het strand en genoten van de zonsondergang. We hadden een drankje en chips en genoten van dit prachtige tafereel.
